This study aimed to investigate the challenges faced by Muslim college students on campus in Connecticut in the United States. To accomplish this objective, a qualitative hermeneutical phenomenological study was designed and conducted, which involved in-depth interviews with Muslim college students and their parents. The study used the mission of higher education, the uniqueness of Islamic culture, and the principles of equity and social justice as guiding principles to guide the research process. The study findings revealed that Muslim college students encounter significant challenges related to their Muslim identity while attending US higher education institutions. These challenges include cultural clashes, balancing faith and academic responsibilities, stereotyping, discrimination, and lack of representation and support. The study results have significant implications for higher education leaders and stakeholders, highlighting the need for increased awareness and support for Muslim immigrant students. Addressing these challenges is crucial to improving the academic attainment, social integration, and career development of Muslim college students in the United States.

Bu araştırma 21. yüzyıl becerilerinden öz denetim ile ilgili makalelerin incelenmesini amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda 2010 ve 2023 yılları arasında yayımlanmış makaleler yayın yılı, yayınlandıkları dergiler, konu, araştırma yöntem ve desenleri, örnekleme yöntemleri, örneklem türleri, veri analiz teknikleri ve veri toplama yöntemleri değişkenleri doğrultusunda incelenmiştir. Sistematik derleme deseninin benimsendiği bu araştırmaya dahil edilen 31 makaleden elde edilen veriler betimsel içerik analizi yöntemi kullanılarak analiz edilmiş ve her kategori için ayrı ayrı frekans ve yüzde hesabı yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, öz denetim alanında en fazla makale 2018 yılında yayınlanmıştır. Eğitim içerikli dergilerin yanı sıra bilim, kültür, edebiyat ve değerlerle ilgili dergilerde de öz denetimle ilgili makalelere yer verilmiştir. Öz denetim çeşitli konu alanlarına göre incelenmiş, incelenen makalelerde en fazla bir kişilik özelliği ve kişisel beceri olarak ele alındığı görülmüştür. Makalelerde en çok nicel yöntemlerin kullanıldığı, makalelerin çoğunda örnekleme yöntemlerine yer verilmediği, en çok üniversite öğrencilerinin çalışma örneklemi olarak seçildiği görülmüştür. Yapılan bu araştırmada 21. yüzyıl becerilerinden öz denetim ile ilgili araştırma eğilimlerini belirlemek ve daha sonra yapılacak olan çalışmalara yol gösterici olmak amaçlanmıştır.

Herkesin örgüte bir şeyler katacağı argümanından yola çıkan ters mentörlük, geleneksel mentörlük uygulamalarından çeşitli yönlerle farklılaşmakta ve ihtiyaç duyulan deneyim ve bilgilerin kıdemsizler tarafından paylaşılmasını ifade etmektedir. Özellikle teknolojik bilgi ve dijital becerilerde genç neslin, kıdemli çalışanlara bilgi aktarmasını sağlayan bu yöntem, hem örgütsel hem de bireysel işleyişte önemli avantajlar sunmaktadır. Özellikle üniversite ortamındaki etkileri ve sağlayabileceği faydalarının merak konusu olduğu bu araştırmaya genç ve kıdemli öğretim üyeleri dâhil edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre ters mentörlük dijital becerilerin aktarılması, kuşaklar arası farkın azalması, işbirliği ve iletişimin güçlenmesi gibi avantajlar sağlamakta ve üniversite ortamında verimliği arttırabilmek adına işlevsel olabildiği anlaşılmıştır. Karşılıklı kazanç sağlanan bu süreçlerde özellikle genç akademisyenlerin liderlik becerileri gelişebilirken kıdemli akademisyenler yeni nesil beceriler edinme fırsatı yakalamaktadır Ters mentörlüğün örgütsel düzeyde ilişkilerin gelişmesi, olumlu örgüt kültürünün oluşumunu desteklemesi, empatiyi, uyum ve işbirliğini teşvik etmesi ile verimlilik ve performansta artış sağlaması bakımından olumlu etkilerinin olabileceği gözlenmiştir. Ters mentörlük uygulamalarında örgüt desteğin ihtiyaç duyulduğu ve hiyerarşiden kaynaklı güçlükler yaşanabileceği de ortaya çıkmıştır. Dolayısıyla kıdem farkı ve güç dengesi sorunları, ters mentörlüğün etkili uygulanmasının önünde engel teşkil edebilir. Araştırmada genç mentörlerin ters mentörlük uygulamasında etkili olmasını sağlayacak bazı stratejiler önerilmiştir. Sonuç olarak, ters mentörlük programlarının başarılı olabilmesi için örgütsel destek ve yapılandırılmış formel programların oluşturulması - büyük önem taşımaktadır.

Bu araştırmanın amacı, Öğretmenlik Mesleği Kanunu’yla tekrar yürürlüğe giren Öğretmenlik Kariyer Basamakları Uygulaması’na ilişkin lisansüstü eğitim gören-görmeyen öğretmenlerin görüşlerini ortaya koymak ve uygulamanın lisansüstü eğitime yönelik motivasyona etkilerini saptamaktır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme tekniği ile belirlenmiştir. Araştırmanın katılımcıları lisansüstü eğitim yapmış 26 uzman öğretmen ve lisansüstü eğitim yapmamış 30 uzman öğretmen olmak üzere 56 uzman öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmanın verileri, araştırmacılar tarafından hazırlanan açık uçlu sorulardan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Araştırmanın verileri içerik analizi yöntemi ile çözümlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; öğretmenlerin öğretmenlik kariyer basamakları uygulamasını gerekli buldukları, öğretmenlik kariyer basamakları uygulamasında yer alan en az on yıl hizmet şartına yönelik düşüncelerinin olumsuz olduğu görülmüştür. Öğretmenler kaldırılan yazılı sınavın öğretmen yeterliğini ölçmediğini, içeriğinin yetersiz kapsamının düşük, geçerlik ve güvenirliğinin yetersiz olduğunu belirtmişlerdir. Ayrıca öğretmenler kariyer basamakları uygulamasının yüksek lisansa yönelik motivasyonu azalttığını ifade etmişlerdir. Son olarak araştırmada öğretmenler öğretmenlik kariyer basamakları uygulamasında çok yönlü bir değerlendirme sistemi kullanılması, hizmet şartının düşürülmesi ve performansa dayalı olması gerektiğini belirtmişlerdir.

Bu araştırma, okul müdür yardımcılarının yöneticilik görevlerinden ayrılarak öğretmenlik görevine geri dönme nedenlerini anlamak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Örgütlerde okul müdür yardımcılığı pozisyonunun sorumlulukları, avantajları ve dezavantajları ile öğretmenlik mesleğinin özellikleri incelenmiş, bu bağlamda 20 öğretmenle 2023 yılında nitel bir durum çalışması gerçekleştirilmiştir. Araştırmada örneklem seçiminde maksimum çeşitlilik yöntemi kullanılarak katılımcılar belirlenmiştir. Aynı zamanda katılımcı öğretmenlerin ilişkileri kullanılarak diğer katılımcılara kartopu tekniği ile ulaşılmıştır. Katılımcıların okul müdür yardımcılığına geçiş nedenleri arasında liderlik özellikleri, yer değiştirmenin kolaylaşması, prestij hedefleri ve okul sorunlarına etkin müdahale yer almaktadır. Okul müdür yardımcılığından öğretmenliğe dönme nedenleri arasında ise aile ve kişisel zaman yönetimi, iş yükü, müdür etkisi ve çalışma koşulları öne çıkmıştır. Öğretmenliğe tekrar dönüş yapmanın avantajları arasında ruhsal ve fiziksel rahatlama, ailesi ve kendisine daha fazla zaman ayırma, öğrencilerle bire bir etkileşim ve ikamet ettikleri evlerine yakın bir eğitim kurumuna geçiş bulunurken, dezavantajlar arasında uyum sorunları ve prestij kaybı yer almaktadır.

Eğitim alanında meydana gelen yapılanma süreci ve liderlik anlayışında yaşanan gelişmeler, eğitim ortamlarına öğretmen liderliğini getirmiştir. Bu araştırmanın amacı farklı eğitim kademelerinde görev yapan öğretmenlerin öğretmen liderliğine yönelik algıları, öğretmen liderliği sergileyen öğretmenlerin özellikleri, rolleri, okula katkısı, öğretmen liderliği uygulamaları esnasında karşılaştıkları olumlu ve olumsuz durumlar ile ilgili görüşlerini belirlemektir. Nitel araştırma yaklaşımı çerçevesinde ele alınan araştırmada fenomenolojik (olgubilim) desen kullanılmıştır. Araştırmada 2024-2025 eğitim-öğretim yılında Kastamonu Taşköprü ilçesindeki kamu ilköğretim ve ortaöğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerden bir çalışma grubu oluşturulmuştur. Çalışma grubunun oluşturulmasında amaçlı örnekleme yöntemlerinden maksimum çeşitlilik ve kartopu örnekleme yönteminden yararlanılmıştır. Uzman görüşleri sonucu oluşturulan Öğretmen Görüşme Formu ve Kişisel Bilgi Formu ile yapılan yüz yüze görüşmelerden elde edilen veriler içerik analizi kullanılarak yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda öğretmen liderliğinin kişisel ve mesleki özelliklere göre farklı anlamlara odaklandığı, eğitim öğretim faaliyetleri başta olmak üzere okul örgütünün tüm gelişim sürecinde çeşitli boyutlarda katkılarının olduğu ve bu süreçlerde birtakım engellerle karşılaştıkları sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerin öğretmen liderliği davranışlarının geliştirilmesi eğitim öğretim sürecini olumlu etkilemelerine yardımcı olabilir.

Bu araştırmada, Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli kapsamında geliştirilen 2024 Okul Öncesi Eğitim Programı ile 2013 Okul öncesi eğitim programı, programların ana unsurları olan; hedef, içerik, öğrenme-öğretme süreçleri ve ölçme-değerlendirme ögeleri bakımından karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Bu araştırma nitel yöntemlerden durum araştırması ile desenlenerek, 2013 ve 2024 Okul Öncesi Eğitim Programları doküman analiz yöntemi ile incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, Milli Eğitim Bakanlığı’nın resmi web sitesinde yer alan okul öncesi eğitim programlarına ait dokümanlar oluşturmuştur. Verilerin toplanması için araştırmacılar tarafından geliştirilen “Veri Toplama Formu” kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçları, betimsel analiz yöntemiyle elde edilmiştir. Araştırma bulguları, yapısal faktörler açısından 2024 Okul öncesi öğretim programının, 2013 programına kıyasla daha kapsamlı bir yapıya sahip olduğunu göstermektedir. 2024 programında bireyselleştirilmiş eğitim yerine farklılaştırma ve zenginleştirme stratejilerine odaklanıldığı belirlenmiştir. Hedef kazanımlar ve içerik açısından, 2024 programının öğrenme çıktıları ve süreç bileşenleri, 2013 programının ise kazanımlar ve göstergeler olarak adlandırıldığı görülmüştür. Öğrenme-öğretme süreçleri açısından, 2024 programında okul dışı öğrenme etkinlikleri ve aile-toplum katılımı gibi yeni unsurlara yer verildiği ve bu süreçlerin ayrıntılı bir şekilde ele alındığı tespit edilmiştir. Ölçme ve değerlendirme yöntemleri bakımından, 2024 programının beceri tabanlı ve yapıcı geri bildirimlere odaklanan bir yaklaşım benimsediği, 2013 programına kıyasla daha çeşitli ve kapsamlı araçlara yer verdiği belirlenmiştir.

Son dönemde Endüstri 4.0 devriminin etkisiyle üretim ve istihdam biçimlerinde yaşanan değişimler kariyer rehberliği ve psikolojik danışmanlığı hizmetlerinin sunulma biçimlerinin de değişmesini gerekli kılmıştır. Özellikle çevrimiçi ve yapay zekâ uygulamalarının artması, evden çalışma biçimleri gibi yeni uygulamaların ortaya çıkması, bazı iş alanlarının çok çabuk kaybolup yeni iş alanlarının ortaya çıkması geleneksel kariyer rehberliği ve psikolojik danışma uygulamalarının verimliliğini düşürmektedir. Bu nedenle özellikle 2000’li yıllardan sonra kariyer rehberliği ve psikolojik danışmanlığı alanında paradigma değişimi yaşanmış ve herkes için standart kariyer rehberliği uygulamalarının faydalı olmadığı konusunda fikir birliğine varılmıştır. Araştırmacılar bu postmodern uygulamaların kariyer rehberliği çalışmalarında daha faydalı olduğunu düşünmeye başlamışlardır. Kariyer rehberliği uygulamalarının başlangıcı ise okullarda sunulan kariyer rehberliği faaliyetleridir. Bu nedenle bu çalışmada özellikle Türkiye okullarındaki güncel kariyer rehberliği ve psikolojik danışmanlığı uygulamaları tanıtılmış ve ilgili literatür ışığında verimliliği tartışılmıştır. Yapılan çalışmalar incelendiğinde üniversite düzeyinde yeniliklerin takip edildiği görülürken, diğer alt kademedeki okulların bu konuda iyileştirme çalışmalarının yapması gerektiği görülmektedir.

Bu araştırmanın amacı Türkiye’de dijital dönüşüm sürecinde okulların dijital olgunluk seviyesini geliştirmek için atılan adımları incelemektir. Bu araştırma nitel araştırma yöntemlerinden biri olan literatür taraması ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında Millî Eğitim Bakanlığının dijitalleşme kapsamındaki uygulamaları ve yayımlanan öğretim programları incelemiştir. Türkiye’de dijital dönüşüm kapsamında uygulamaların yirminci yüzyılın son çeyreğinde başladığı görülmektedir. Eğitimde bilgisayar kullanımını artırmak için pek çok projenin başlatıldığı görülmektedir. Dijital dönüşümün okul ayağının başarılı olabilmesi için eğiticilerin bilgisayar okur yazarlık seviyesinin artırılmasının dijital dönüşüm projelerinde başarılı olmak için gerekli olduğu ifade edilebilir.