Çalışmada Türkiye, ABD, Almanya, Fransa, İngiltere, İtalya, Japonya ve Singapur ülkelerinin eğitim bakanlıklarının merkez ve taşra örgütlenmelerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Ayrıca eğitimin sosyolojik boyutu gereği her ülkenin eğitim sisteminin o ülkenin koşullarına bağlı olarak oluşabileceği de göz önünde bulundurularak sisteme bütüncül bakabilmek amacıyla ülkeler ile ilgili demografik bilgiler ve yönetim şekilleri de araştırmaya konu edilmiştir. Çalışma literatür taramasına uygun olarak yürütülmüştür. Çalışmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen ve her ülke için ayrı ayrı doldurulan ülke ile ilgili genel bilgiler (demografik yapı, yönetim şekli), merkez teşkilatı (örgütlenme biçimi, yetki yapısı, mali destek), taşra teşkilatı (örgütlenme biçimi, yetki yapısı, mali destek) şeklinde sınıflandırmaların ve alt boyutların yer aldığı bir tablodan faydalanılmıştır. Araştırma sorularına cevap bulabilecek nitelikteki bilgi ve belgelerden elde edilen veriler doküman analizi tekniği ile incelenmiştir. Çalışmaya dâhil edilen ülkelerin eğitim bakanlıklarının örgütsel yapısı incelendikten sonra bu yapılar arasındaki benzerlik ve farklılıkların ortaya çıkarılması için çapraz durum analizleri yapılmıştır. Araştırma sonucunda genel olarak eğitim politikalarının belirlenmesinde araştırmaya konu olan ülkelerin eğitim bakanlıklarının sorumlu olduğu görülmüştür. Ülkelerin eğitim sistemi örgütlenmelerinin genel olarak ulusal, bölgesel ve yerel düzeyde yapılandırıldığı, federal yönetim tarzına sahip olan ülkelerde yerel yönetimlere daha fazla yetki verilirken üniter devletlerde bu yetkinin sınırlandırıldığı ve ülkelerin genelinde finansman kaynaklarının çeşitlilik gösterdiği tespit edilmiştir. Elde edilen bulgulara dayanarak politika yapıcılara eğitim bakanlıklarının örgüt yapılarının merkezde daha çekirdek bir yapılanma hâlinde olduğu taktirde karar ve koordinasyonun daha işlevsel olabileceğinin göz ardı edilmemesi önerilmektedir.